تاثیر سمیت پارابن بر آلودگی آب و فاضلاب

پارابن ها بيوسايدهایی هستند که به عنوان مواد نگهدارنده در مواد غذایی، مواد آرایشی و دارویی استفاده می شوند. آنها به دلیل توانایی در ایجاد اختلال در غشای سلولی و پروتئین های داخل سلولی، دارای فعالیت ضد باکتری و ضد قارچی هستند و باعث ایجاد تغییر در فعالیت آنزیمی سلول های میکروبی می شوند. آب ، یکی از با ارزش ترین منابع طبیعی، به یک مخزن عظیم پارابن ها تبدیل شده است. پارابن های هالوژنه حاصل از کلرزنی/ ازن زنی آب آلوده به پارابن ها نسبت به سایر پارابن ها حتی در آب ماندگارتر هستند. برای جلوگیری از وارد شدن آسیب های شدید به محیط زیست نیاز است تا این آب های آلوده توسط پکیج سیستم تصفیه فاضلاب، به طور کامل تصفیه شوند.

متأسفانه ، اطلاعات مربوط به حضور (پارابن های هالوژنه) و سرنوشت آنها در آبهای زیرزمینی وجود ندارد که به عنوان منبع اصلی آب آشامیدنی برای جمعیت عظیمی در کشورهای در حال توسعه عمل می کند. تلاشی برای غفلت از وجود پارابن ها در آب، انسان را از طریق مصرف مواد غذایی و آب آلوده در معرض آن قرار می دهد.

اگرچه بررسی هایی درباره وقوع، سرنوشت و رفتار پارابن ها در محیط وجود دارد ، اما آنها تا حد زیادی جنبه های سمیت و حذف را حذف می کنند. در این پژوهش فن آوري های مختلفی برای حذف پارابن ها در آب از جمله جذب سطحی ، تخریب زيستی ، فن آوری غشایی و فرآیندهای پیشرفته اکسیداسیون استفاده شده است. به نظر می رسد فرآیند فوتوکاتالیستی ناهمگن، به دلیل توانایی آن در معدنی سازی پارابن ها در آب، برای حذف پارابن ها بیشتر مورد پسند باشد. با این حال ، برای بهبود این توانایی فوتوکاتالیست های ناهمگن، پژوهش های بیشتری لازم است.